วันต่อมา นิ้งออกไปทำงาน jun ออกไปเหมือนกัน แต่กลับบ้านมาเร็วมาก เป็นเวลาเดียวกับที่ออคาสเลิกโรงเรียนกลับมา... jun ดึงออคาสเข้าไปในห้อง ทั้ง กอด หอม ระดมจูบไป
ทั่วหน้าและลำคอ " อย่าค่ะ พี่ jun เดี๋ยวพี่นิ้งมาเห็น ออคาสจะเดือดร้อน" ออคาสออดอ้อน แต่มือ กดหน้าของ Jun ลงไปที่หน้าอกอย่างแรง" ช่างเค้าสิ..พี่รัก ออคาส... คนเดียว... พี่จะ
เลิกกับนิ้ง" jun พูดเสียงอู้อี้ ออกมาจากร่องอก ... "จริงเหรอคะ... พี่ jun ทำได้เหรอ " ออคาสถามอีกรอบ "ไม่โกหกออคาสแน่นะคะ " jun พยักหน้า แล้ว ดัน ออคาสลงไปบนตียง
นอน จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าตัวเอง แล้วโถมร่างตามลงไป.....ที่เหลือ จินตนการกันเอาเอง
ที่บ้านของ มอร์ , jun + ออคาส กอดก่ายกันบนเตียง.... jun นอนหลับ กอดออคาสไว้อย่างแน่น... ออคาสหันไปมอง jun แล้ว ค่อยๆ แกะมือออก ลุกขึ้นจากที่นอน แล้วไปที่
หน้ากระจก.. ออคาสยิ้มนิดหนึ่ง ก่อนที่จะเดินไป มอง jun ที่เตียง
เวลาเดียวกัน ที่นิ้งรอรถ taxi กลับบ้าน แต่ฝนตกหนัก พายุมาได้ไงวะ... นิ้งมองหา taxi ไม่เจอซักคัน เธอเริ่มหัวเสีย โทรเข้ามือถือ jun , jun ก้ไม่รับสาย( เย่อ ออคาสอยู่) นิ้งงุ่นง่านโมโห แต่ทำอะไรไม่ได้ แล้ววันนี้ ดันออกมาประชุมไกล นอกเมืองอีกต่างหาก ... เธอยืนรอรถ จนมีตำรวจเดินมาหา บอกว่า คืนนี้พายุเข้า ไม่มีรถวิ่งบนถนน ตำรวจแนะนำให้นิ้งหาที่พัก แล้วค่อยเดินทางพรุ่งนี้เช้า นิ้งกล่าวขอบคุณ และ เดินไปหาที่พัก ที่ใกล้ที่สุด เพื่อค้างคืนหนึ่งคืน. ชื่อโรงแรม หลับอุตุ ห้อง 345 .... เธอหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน....แต่ไม่วายฝันเห็นภาพ Jun กับ คาส อีกจนได้
...คืนนั้น ฝนตกหนัก สามชม. ตามมาด้วย พายุหิมะ ขาดแต่น้ำท่วมแค่นั้นเอง.....
.................................
เช้าวันต่อมา jun ตื่นขึ้นมา หาออคาสไม่เจอ..วันนี้ วันหยุด ไม่น่าไปโรงเรียน... สงสัยออกไปข้างนอก... jun เลยลงมานั่งดู โทรทัศน์ที่ห้องนั่งเล่น jun นั่งคิดเรื่องราวระหว่างตัวเอง กับ ออคาส แล้วนั่งยิ้ม ออคาส สาว สวยน่ารัก เวอร์จิ้น jun ภูมิใจที่ได้รักและได้เป็นคนแรกของ ออคาส ( มันทึกทักเอาเอง)
แต่ jun รู้สึกเสียใจที่ ตัวเองคุมอารมณ์ไม่อยู่ มาทำลายความสดใสของ ออคาสตอนที่ ออคาสกำลังเรียน " ไม่ท้องหรอกวะ ใส่ถุงทุกครั้ง" jun ปลอบใจตัวเอง .... jun วางแผนจะแต่งงานกับ ออคาส และเลิกกับนิ้ง คิดไปคิดมา ดันเผลอหลับไป
...............................................
ตื่นมาอีกที ....ค่ำแล้ว... เสียงใครทำอาหารในครัว???
Jun เดินเข้าไปดู คิดว่าออคาสกลับมาแล้ว
"ออ คาสเหรอครับ ไปไหนมา พี่รอตั้งนาน " jun เดินเข้าไปในครัว ผู้หญิงในครัวคนนั้นหันมา พร้อมตอบว่า" jun ตื่นได้เวลาอาหารเย็นพอดี คาสซานดร้า ยิ้มหวานให้ jun
"ออ คาสเหรอครับ ไปไหนมา พี่รอตั้งนาน " jun เดินเข้าไปในครัว ผู้หญิงในครัวคนนั้นหันมา พร้อมตอบว่า" jun ตื่นได้เวลาอาหารเย็นพอดี คาสซานดร้า ยิ้มหวานให้ jun
"คาส.... เธอมาได้ยังไง.. เธอตายไปแล้วนี่นา..แล้ว ออคาสล่ะ นิ้งล่ะ ไปไหนกันหมด นี่ผมฝันไปเหรอ" jun เดินถอยหลัง ปนเซ ด้วยความ งง.... คาสซานดร้าเดินเข้ามาหา jun ถามด้วยความเป็นห่วง และสีหน้า งงๆ " jun คะ คุณหลับไปตั้งแต่เช้าที่ห้องนั่งเล่น คาสก็ทำอาหารรอคุณนี่ไงคะ แล้วนิ้ง กับ ออคาส อะไรน่ะ...ใครเหรอคะ ..????" คาสซานดร้าถามด้วยความ งง ..
แล้วนิ้งล่ะ และอีกคำถามมากมาย .." อ๊ากกกกกกกกกกกกกก " jun ร้องออกมาแบบคนคลั่ง แล้วเป็นลมไป ( ใจเสาะชิบหาย)..
คาสซานดร้าเข้าไปประคอง jun เรียกด้วยความเป็นห่วง.. เธอประคอง jun มานอนที่โซฟาห้องนั่งเล่น แล้วเอามือลูบหัว jun ( หัวบนนะ )
"พักผ่อนนะ คนดีของคาส.... คุณเป็นของคาสเท่านั้น" คาสซานดร้ายิ้มหวาน แล้วร้องเพลงเบาๆ ไปที่ห้องครัว ทำอาหารต่อ...
...................................................
เสียงโทรทัศน์ดังขึ้น..รายการข่าวภาคค่ำนี่เอง.... ข่าวรายงานว่า ที่โรงแรม หลับ อุตุ มีรายงาน การตายของ สาวปริศนา...ข่าวว่า มีสาวผมยาว ใบหน้าสะสวย ผิวขาว นมโต ไม่ทราบชื่อ ไม่มี
หลักฐานว่า เป็นใคร นั่งตายอยู่ในห้องพัก 345 สภาพศพ แข็งทื่อ ตาเบิกโพลง คล้ายตกใจกลัวสุดขีด.... สอบถามไปที่โรงแรม ทางเจ้าหน้าที่บอกว่า เธอเข้่ามา check in เมื่อคืน
แต่พอจะหาหลักฐาน ของการเข้าพัก กลับหาไม่พบซักชิ้น ซึ่งแปลกประหลาดมาก หากใครเป็นญาติ ให้มาติดต่อรับศพด้วย......
..............................
คาสซานดร้า เดินไปปิดทีวีหลังจากฟังข่าว.. เธอยิ้มมุมปาก แล้วมองไปที่ jun " ฝันดีนะคะ ที่รัก.. คุณจะไม่ทุรนทุรายอีกต่อไป ชั้นสัญญา...." คาสซานดร้าเดินร้องเพลง ขึ้นบันได เพื่อเดินขึ้นห้องไปอาบน้ำ....ห้องที่เธออาบน้ำ ไม่ใช่ชั้นสอง.... แต่เป็นชั้นสาม...ชั้นที่เป็นห้องปิดตาย...
จบ ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.